«Ευχή μου μέσα από το έργο μου η ποίηση να αποκτήσει ακόμα ένα θαυμαστή» είναι τα λόγια της Ειρήνης που διάβασα στο νέο της βιβλίο Ειρήνης έργα και με έκαναν να θέλω να τη γνωρίσω καλύτερα.

Η Ειρήνη έιναι απλή, ευχάριστη, με πραγματικό ενδιαφέρον για οτιδήποτε όμορφο και αξιόλογο συμβαίνει γύρω της. Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων για κοινωνικά θέματα και ιδιαίτερα για ζητήματα που αφορούν το γυναικείο φύλο.

Ο στόχος της είναι μέσα από το βιβλίο της να μεταφέρει την αγάπη της για την ποίηση ακόμα και σε εκείνους που τη θεωρούν δυσνόητη.

Ήθελα πολύ να σας τη γνωρίσω..

Παμε, λοιπόν, να δούμε τι έχει να μας πεί;

-Ειρήνη μου ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πώς γεννήθηκε η αγάπη σου για την ποίηση;
-Από παιδί αγαπούσα τη λογοτεχνία, είτε αυτό ήταν πεζογραφία, είτε ποίηση, είτε
θέατρο. Η συγγραφή μπήκε αργότερα στη ζωή μου. Με αφορμή μια εργασία στο
μάθημα της θεατρολογίας στα χρόνια του Λυκείου έγραψα κάποια ποιήματα, μέσα
από τα οποία αντιλήφθηκα την ανάγκη μου να εκφραστώ μέσα από την ποίηση.
Άρχισα να γράφω λοιπόν στα εφηβικά χρόνια και από τότε δε σταμάτησα έχοντας
το γράψιμο ως διέξοδο, κρυφά και συνωμοτικά, μόνο για μένα. Την περίοδο της
καραντίνας καταπιάστηκα πιο εντατικά και αποφάσισα να θέσω τον εαυτό μου στο
κοινό και να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο. Μάλιστα τόλμησα να βάλω αρκετά από
τα εφηβικά μου εγχειρήματα στο πρώτο βιβλίο χωρίς να τα διορθώσω, να τα
καλυτερέψω γιατί δεν ήθελα ο ενήλικος εαυτός μου να κρίνει εκείνες τις πρώτες
μου ρομαντικές προσπάθειες.

-Τι θέλεις να περάσεις στους αναγνώστες/στις αναγνώστριες σου μέσα από τα έργα
σου;
-Λύτρωση. Οι ποιητές για μένα είναι οι δημιουργοί ενός νέου «είναι», εκείνοι
δείχνουν ένα νέο πέρασμα σε ένα δρόμο που μπορεί να έχεις χιλιοπεράσει.
Προτάσσοντας το συναίσθημά τους, με τις αόρατες κεραίες τους παρατηρούν το
θεατό και το αθέατο, το αντιλαμβάνονται με τον δικό τους τρόπο, το κάνουν λέξεις.
Αυτές οι λέξεις οι αληθινές, είναι οικείες που σε αναμετρούν με το παρελθόν, που
σε εμπνέουν για το μέλλον.
Η ποίηση ενεργοποιεί το μυαλό σου, ξυπνά τη ψυχή σου από το λήθαργο, δίνει
απαντήσεις και λυτρώνει.

-Τι έχει αλλάξει στη ζωή σου από τη στιγμή που ξεκίνησες να γράφεις ποίηση;
-Ελευθερώθηκα….Αποφορτίζομαι και δυναμώνω μέσα από τη διαδικασία αυτή. Για
μένα η συγγραφή δρα αγχολυτικά, λειτουργεί ως ψυχανάλυση χωρίς βέβαια αυτό
να σημαίνει πως τα ποιήματά μου είναι αυτοβιογραφικά ή ότι παίρνω πάντα
απαντήσεις μέσα από το γράψιμο. Απλά κάθε μου σκέψη γίνεται λέξη. Οι λέξεις
έχουν τεράστια δύναμη.
Από την άλλη, ενεργοποιούμαι και ως αναγνώστης. Για να γράψεις, πρέπει να
διαβάσεις κι εσύ και να φιλτράρεις τις γνώσεις, να συγκρίνεις, να εμπνευστείς.

4.’Το σκαλοπάτι’ τολμώ να πω πως με ανατρίχιασε. Πες μου κάτι περισσότερο για το έργο
σου αυτό.
Κάτ’ αρχήν να σε ευχαριστήσω. Το ποίημα αυτό γράφτηκε μια μέρα ιδιαίτερα φορτισμένη,
έχοντας διαβάσει για άλλη μια γυναικοκτονία στη χώρα μας…Το μυαλό μου δεν μπορούσε
να φύγει από την τελευταία εικόνα αυτών των αδικοχαμένων γυναικών….που βλέπουν ένα
μαχαίρι να τους απειλεί ή ένα όπλο να τους σημαδεύει από τον άντρα που αγάπησαν
περισσότερο στη ζωή τους….πόση προδοσία, πόση θλίψη, πόση απογοήτευση στη
τελευταία τους εικόνα. Κι όλα αυτά επειδή είναι γυναίκες…
Είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στα κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τις γυναίκες και
κατά καιρούς αρθρογραφώ για αυτά.
Ήθελα να γράψω κάτι λοιπόν, αλλά απλά και με σεβασμό να καταπιαστώ με αυτό το θέμα.
….δεν χωρούν εντυπωσιασμοί σε ένα τέτοιο θέμα ,δεν προβάλλουμε το εγώ μας.

-Δώσε μια συμβουλή στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την ποίηση.
-Νομίζω ότι ακόμη βρίσκομαι στην ίδια πλευρά με αυτούς που ακούνε συμβουλές
για την ποίηση. Ως μια από αυτούς λοιπόν απλά θα πω εμπνευστείτε, μεγευτείτε
από την ποίηση, δώστε τη δική σας μορφή σε αυτήν, γράψτε και ο χρόνος θα σας
δώσει αυτό που θέλετε. Αν επιθυμούν να γράφουν μόνο για εκείνους ή αν
αποφασίσουν να εκτεθούν και πότε, θα τους το δώσει ο χρόνος.

-Περιμένουμε κάτι καινούριο αυτό το διάστημα;
-Το βιβλίο μου «ειρήνης έργα» δεν έχει συμπληρώσει ακόμη ένα χρόνο
κυκλοφορίας. Παρόλα αυτά έχω ήδη έτοιμο το δεύτερο βιβλίο. Στο δεύτερο
βιβλίο μου θα υπάρχει διαφορετική γραφή, μιας και τα ποιήματα είναι πιο
σύγχρονα, πιο ώριμα και πιο δουλεμένα. Εξέλιξη του εαυτού μου θέλω να πιστεύω.
Ένα δείγμα μπορεί κανείς να δει στα ποιήματα «Μαζί» και «Ήμασταν κάποτε
άνθρωποι» που κυκλοφορούν αυτή την περίοδο σε συλλογικά έργα, στο
Λογοτεχνικό Ημερολόγιο Κέφαλος 2023 και στο συλλογικό έργο για τα 100 χρόνια
από την Μικρασιατική καταστροφή των εκδόσεων Πνοές Λόγου και Τέχνης,
αντίστοιχα.
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη για τα μηνύματα που έλαβα από τον κόσμο για τα
ποιήματα αυτά.

-Ειρήνη μου σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Ανυπομονώ αλήθεια να περπατήσω σε νέα μονοπάτια μέσα από τις σελίδες του νέου σου βιβλίου.
-Κι εγώ σας ευχαριστώ κι εύχομαι κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή να συναντήσει το ποίημα
που θα τον κάνει να βουτήξει στο κόσμο της ποίησης, στον κόσμο που έχουμε μέσα μας με
μνήμες, με μυρωδιές, με χρώματα και φωνές και να τραβήξει στην επιφάνεια ό,τι εκείνος
ποθεί, θετικό ή αρνητικό …μιας και η ποίηση για τον καθένα μας είναι κάτι διαφορετικό.
Μην προσπαθήσετε να την ορίσετε, απλά δώστε της χώρο και αγαπήστε την.
Περιπλανηθείτε κι εκείνη ξέρει καλά πως να σας κερδίσει.

Την Ειρήνη Ντάλα μπορείτε να τη βρείτε στη σελίδα της στο instagram eirinintala.

Written by Alina Atmatzidou

Leave a Comment