Για κάποιους είναι απλά ένα μέρος στο χάρτη.. Για μένα όχι. Είναι πολύ περισσότερα.. Είναι αναμνήσεις, πρωτόγνωρα συναισθήματα, χαρούμενα πρόσωπα, ξενύχτια, έρωτας, φίλοι που έμειναν μέχρι σήμερα.. Στη Δράμα αποφάσισα να πάω στο επόμενο στάδιο της ζωής μου, να μείνω στο ίδιο σπίτι με έναν υπέροχο άνθρωπο, να κάνουμε οικογένεια, να προχωρήσουμε μαζί στη ζωή.. Εκεί γεννήσαμε το πρώτο μας παιδί..
Το μέρος αυτό ήταν η αρχή του πιο υπέροχου κεφαλαίου στη ζωή μου, το οποίο θα κλείσει όταν τα παιδιά πάρουν το δρόμο τους! Εμείς βέβαια θα συνεχίσουμε στο επόμενο, το οποίο σίγουρα θα έχει το δικό του ενδιαφέρον..
Με έχει βοηθήσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια μία παλιά μου συνήθεια. Από παιδί ένιωθα έντονα την ανάγκη, όταν για κάποιο λόγο ζοριζόμουν, να γράψω τις σκέψεις μου, τα συναισθήματα μου.. Ήταν λες και μοιραζόμουν το πρόβλημά μου, σα να έφευγε από πάνω μου. Αυτό στην πορεία πήρε άλλη διάσταση. Ένιωθα πως αν δεν μοιραστώ με τον μοναδικό μου φίλο, που μέχρι τώρα με στήριζε στα δύσκολα, τις όμορφες στιγμές, αυτές θα σβήσουν. Θα χαθούν..
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε μία σχέση ανάμεσα σε μένα και στο ημερολόγιο μου. Μια σχέση που μέχρι και σήμερα διατηρεί το ίδιο ενδιαφέρον, την ίδια λαχτάρα. Η χαρά μου δεν είναι η ίδια αν δεν την μεταφέρω στον αγαπημένο μου ¨φίλο¨.. Νιώθω ότι θα χαθεί ,ότι θα σβήσει από τη μνήμη μου.. Περιμένω με λαχτάρα να μείνω μόνη, το παίρνω στα χέρια μου και το ταξίδι ξεκινά.. Προσπαθώ να μη ξεχάσω τίποτα, καμία λεπτομέρεια. Μετά την αναφορά των γεγονότων ξεκινώ να καταγράφω τα διάφορα συναισθήματα..
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να κρατήσει ένας άνθρωπος ημερολόγιο. Για μένα υπάρχουν δύο πολύ σημαντικοί.
Ο πρώτος είναι ότι μέσα από αυτές τις αράδες που έχει γράψει γνωρίζει τον εαυτό του. Διαβάζει τις εμπειρίες του, τις σκέψεις του, τους φόβους του, σαν να είναι κάποιος άλλος. Μέσα από αυτό βλέπει συμπεριφορές, αναγνωρίζει λάθη, αδικίες. Του δίνεται η δυνατότητα να βελτιωθεί, να αλλάξει ή να διατηρήσει κάποια χαρακτηριστικά που ποτέ δεν είχε παρατηρήσει ότι έχει.
Ο δεύτερος, που είναι εξίσου σημαντικός με τον πρώτο, είναι ότι όσα χρόνια και να περάσουν μπορεί να ξαναγυρίσει πίσω σε κείνη τη στιγμή. Να θυμηθεί κατά γράμμα ότι είχε συμβεί, να νιώσει τα ίδια συναισθήματα, να κλάψει ή να αφήσει ένα χαμόγελο να σχηματιστεί στα χείλη του..
Γι αυτό σας λέω.. Για μένα η Δράμα δεν είναι μια απλή πόλη.. Είναι αμέτρητες σελίδες χαράς, γέλιου, συγκίνησης.. Είναι μία από τις ομορφότερες φάσεις της ζωής μου.. Και χάρη στο μοναδικό μου φίλο δε θα τις ξεχάσω ποτέ.
