Όλα ξεκίνησαν ένα όμορφο βράδυ σε μία συνοικιακή πιτσαρία. Κάπου μεταξύ κρασιού και πίτσας με γεύση Barbeque, έπεσε η πρόταση για ένα διήμερο στον Άγιο Αχίλλειο Πρεσπών. Ο Άγιος Αχίλλειος είναι ένα μικρό νησάκι, το οποίο βρίσκεται μέσα στη μικρή Πρέσπα. Στη νησίδα αυτή υπάρχουν αρκετές βυζαντινές εκκλησίες, από τις οποίες η σημαντικότερη είναι η τρίκλητη βασιλική του Αγίου Αχιλλείου, κτισμένη από τον τσάρο Σαμουήλ της Βουλγαρίας. Αυτές οι ελάχιστες πληροφορίες ήταν αρκετές για να πάρουμε σχεδόν αμέσως τηλέφωνο στον μοναδικό ξενώνα του νησιού και να κλείσουμε δωμάτιο.

Οι μέρες πέρασαν και, επιτέλους, ξημέρωσε το πολυπόθητο Σάββατο. Οι αποσκευές μας ήταν έτοιμες από νωρίς, σαντουιτσάκια για τα παιδιά, χοντρά μπουφάν γιατί εκεί πάνω έχει κρύο και….. έτοιμοι για περιπέτεια!

Η πρώτη μας στάση για ξεκούραση έγινε στη πανέμορφη Καστοριά.  Ένας σύντομος καφές στην πανέμορφη λίμνη της Καστοριάς είναι απαραίτητος όταν περνάς από αυτά τα μέρη. Το μοναδικό τοπίο, οι ευγενέστατοι άνθρωποι, η γαλήνη της λίμνης είναι μόνο λίγα από αυτά που θα βάλουν την Καστοριά για τα καλά στη καρδιά σου. Πριν φύγουμε από την πόλη των καστόρων, αγοράσαμε τις κλασσικές

Καστοριανές παντόφλες. Οι πιο ζεστές παντόφλες που έχουμε φορέσει, χωρίς υπερβολές.

Αν και μετά τη Καστοριά ο προορισμός μας ήταν σχετικά κοντά, δε καταφέραμε να αντισταθούμε σε έναν εκδρομικό χώρο που ξαφνικά ξεπρόβαλλε μπροστά στα μάτια μας.

Πέρα από τη μοναδική θέα, τον οργάνωμενο χώρο και τον καθαρό αέρα που είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε, υπήρχαν και σχετικοί- αναλυτικοί χάρτες της περιοχής, οι οποίοι μας έδωσαν αμέτρητες πληροφορίες σχετικά με τα αξιοθέατα της περιοχής. Βρήκαμε μέχρι και εφαρμογές για το κινητό μας, ώστε η ξενάγηση μας στη περιοχή να γίνει ακόμα πιο ευχάριστη.

Με γεμάτα πια στομάχια και… πνευμόνια, από τον καθαρό αέρα, μπήκαμε στο αυτοκίνητο με σκοπό να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας.

Λίγα λεπτά αργότερα, και αφού διασχήσαμε δρόμους που περιτριγυριζόταν από τοπία που  έκόβαν την ανάσα, φτάσαμε στο parking όπου θα αφήναμε το αυτοκίνητο μας και από εκεί θα διασχίζαμε μία πεζογέφυρα 1,5 χιλιομέτρου πάνω από τη λίμνη, για να οδηγηθούμε στον ξενώνα μας.

Το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου είναι ένα ‘ησυχαστήριο’. Το ιδανικό μέρος για να χαλαρώσουμε, να ξεκουραστούμε και να γεμίσουμε για τα καλά τις μπαταρίες μας.

Ο μοναδικός ξενώνας του νησιού είναι απλός, φιλόξενος, καθαρός και με αρκετα υψηλές βαθμολογίες στο διαδίκτυο.

Αφού φτάσαμε και ξεκουραστήκαμε, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το γειτονικό χωριό Ψαράδες και να κάνουμε βαρκάδα στη μεγάλη Πρέσπα, ώστε να έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντα τα ασκηταριά που βρίσκονται χωμένα μέσα στους βράχους, δίπλα στις εικόνες της Παναγίας, οι οποίες στέκουν εκεί ανεπηρέαστες από τα χρόνια και τις καιρικές συνθήκες.

Στα όμορφα ταβερνάκια του παραδοσιακού οικισμού οι μυρωδιές από τους λαχταριστούς κρεατομεζέδες, τα ψητά ψάρια της λίμνης  και τις ντόπιες πίτες μας ‘ανάγκασαν΄να ξαποστάσουμε και να δώσουμε γεύση στις υπέροχες αναμνήσεις μας.

Το απόγευμα μας συνεχίστηκε στο νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, όπου στην αίθουσα υποδοχής του ξενώνα είχε παιδότοπο, στην αυλή ποδήλατα και γενικά τα παιδιά μπορούσαν να παίξουν όπου ήθελαν με ασφάλεια.

Το πρωί της Κυριακής ξυπνήσαμε και κατεβήκαμε για το πρωινό μας. Οι ιδιοκτήτες του ξενώνα μας σέρβιραν στο τραπέζι στο τραπέζι ένα σωρό πεντανόστιμες λιχουδιές. Χειροποίητες μαρμελάδες, ντόπιο μέλι, ομελέτα, βραστά αυγά, αλλαντικά, κασέρια, πιπεριές φλωρίνης και πολλά ακόμα. Αφού ‘γεμίσαμε’ για τα καλά τις κοιλιές μας και λιγο πριν αποχαιρετίσουμε το όμορφο νησί, αποφασίσαμε να κάνουμε το γύρω του, ώστε να θαυμάσουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και να….. χωνέψουμε κιόλας!

Μέρη απλά, φυσικά, όπου ο άνθρωπος ευτυχώς δεν έχει επέμβει και έχει αφήσει τη φύση να ζωγραφίσει τους πιο

λαμπερούς της πίνακες. Μέρη που, στη χώρα που ζούμε, έχουμε σίγουρα αμέτρητα γύρω μας σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων, αλλά μονίμως βρίσκουμε ένα σωρο δικαιολογίες ώστε να μη τα επισκεφτούμε.

Η διήμερη εκδρομή μας ολοκληρώθηκε με μία τελευταία στάση στο Νυμφαίο και φυσικά στο καταφύγιο άγριας ζωής ‘Αρκτούρο’.

Στον Αρκτούρο είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την καφέ αρκούδα, η οποία κατέχει την ευρύτερη κατανομή παγκοσμίως από όλα τα άλλα είδη αρκούδας. Κατοικεί μόνο στη βορειοδυτική βόρεια Αμερική, στην Ευρώπη και στο μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Ασίας. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν 350 – 400 περίπου άτομα. Ζουν σε δύο ανεξάρτητους πληθυσμούς, οι οποίοι δεν επικοινωνούν γεωγραφικά μεταξύ τους. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός ζει στην ευρύτερη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου ενώ ο άλλος στην οροσειρά της Ροδόπης. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται σταθερές ενδείξεις για παρουσία αρκούδας στον άξονα Βόρα-Ολύμπου και στη Στερεά Ελλάδα μέχρι και την ορεινή Ναυπακτία.

Οι αρκούδες που φυλοξενούνται στο αρκτούρο είναι όλες πρώην – αιχμάλωτες αρκούδες.