Έχουν περάσει 13 χρόνια και όμως εμένα μου φαίνεται πως ήταν χθες..
11 / 10 /2006 ..
Η μέρα που σημάδεψε για τα καλά τη ζωή μου.
Η μέρα που είπα τελευταία φορά τη λέξη μαμά.
Η μέρα που όσο χρόνια και αν περάσουν θα θυμάμαι το κάθε συναίσθημα, την κάθε λέξη, το κάθε λεπτό.
Όποιος είχε την τύχη να γνωρίζει την Μίνα σίγουρα θα σου πει πως ήταν ο πιο γλυκός άνθρωπος του κόσμου. Οι λέξεις έβγαιναν πάντα με προσοχή από το στόμα της ώστε να μη πληγώσει ούτε το πιο ταπεινό μυρμήγκι. Το βλέμμα της ήταν καθαρό, γεμάτο καλοσύνη. Το άγγιγμα της ήταν αέρινο, σαν χάδι νεράιδας. Πάντα ήταν πρόθυμη να βοηθήσει όποιον είχε ανάγκη, προσφέροντας του ακόμα και απαραίτητα για εκείνη πράγματα. Αυτή λοιπόν η γυναίκα ήταν η μητέρα μου..
Κάποιες φορές ανακουφίζομαι στην ιδέα πως τέτοιες υπάρξεις δεν είναι φτιαγμένες για τον δικό μας κόσμο. Δε μπορούν να αντέξουν τόσο πόνο, τόσο δυστυχία, τόσο σκληρότητα..
Οι υπάρξεις αυτές είναι για να περνούν απ τις ζωές μας σαν αερικά.. Μας αγγίζουν ώστε να μη τις ξεχάσουμε ποτέ, να καταλάβουμε πως είναι αληθινές, μας ψιθυρίζουν στο αυτί ώστε να θυμόμαστε πάντα αυτή την όμορφη μελωδία και μας μαγεύουν μέσα από την ηρεμία και τη γαλήνη της ψυχής τους ..
Ο θάνατος της μητέρας μου , αν με ρωτάς, με πόνεσε πολύ. Ένας πόνος ασταμάτητος στο πέρασμα των χρόνων.. Ένας πόνος που γίνεται ακόμα πιο έντονος στις μεγάλες χαρές. Ένας πόνος που γίνεται το πιο βαθύ παράπονο στις λύπες..
Συγχρόνως όμως με έκανε να εκτιμώ το κάθε λεπτό αυτής της όμορφης ζωής που η ίδια μου χάρισε. Σαν αντάλλαγμα στους πόνους που βίωσε για να με φέρει σε αυτό τον κόσμο, κάθε μέρα εγώ δίνω στη ζωή τον καλύτερο μου εαυτό. Χαμογελώ στα δύσκολα γιατί απλά τίποτα δεν είναι πραγματικά δύσκολο. Το δύσκολο ήταν να μάθω να ζω χωρίς αυτή και το κατάφερα.. Για χάρη της..
Τέτοια μέρα κάθε χρόνο θέλω να θυμάμαι πως η δική μου νεράιδα δε με γέννησε μόνο μία φορά αλλά δύο.. Την πρώτη μέσα από τις οδύνες του τοκετού γέννησε μια μικρή μπέμπα, που τη φρόντισε όσο καλύτερα μπορούσε. Τη δεύτερη, μέσα από τη θλίψη του χαμού της γέννησε την σημερινή Πασχαλίνα..
Νεράιδα μου θα σε θυμάμαι..
photo από govastileto.gr
