Το ταξίδι μας ξεκίνησε από τη φθινοπωρινή Θεσσαλονίκη. Μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα(μίας περίπου ώρας) περάσαμε από τα σύνορα της Βουλγαρίας για τον τυπικό έλεγχο. Διασχίσαμε όλη την Βουλγαρία, οδηγώντας σε ένα δρόμο ο οποίος δεν θεωρείται και πολύ εύκολος, και φτάσαμε μετά από 9 ώρες στα σύνορα με τη Ρουμανία. Αφού περάσαμε τον έλεγχο των συνόρων, διασχίσαμε την γέφυρα «ΦΙΛΙΑΣ» που περνάει πάνω από το Δούναβη και βρίσκεται ανάμεσα στη πόλη Ρούσε της Βουλγαρίας και Γκιουργκίου της Ρουμανίας. Μια ωρίτσα μετά βρισκόμασταν στο πανέμορφο Βουκουρέστι!
Από τη πρώτη στιγμή που μπήκαμε στο Βουκουρέστι αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν τα πανέμορφα πάρκα που ξεφύτρωναν παντού. Στη σκιά των δέντρων, μέσα στη φύση, κούνιες και χώροι αναψυχής τράβηξαν το ενδιαφέρον του εννιάχρονου γιου μου που μας συνόδευε στο ταξίδι.
Στην όμορφη αυτή πόλη ένα μέρος που αξίζει να επισκεφτείς είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας(Muzeul Grigore Antipa). Τα εκθέματα είναι εντυπωσιακά και ακριβώς απέναντι υπάρχει ένας διαμορφωμένος χώρος αναψυχής με ομοιώματα δεινοσαύρων, μερικά εκ των οποίων λειτουργούν σαν κούνιες.
Η παλιά πόλη είναι ιδιαιτέρως γραφική. Στο κέντρο της υπάρχουν δύο εκκλησίες που σε κάνουν να νιώθεις πως είσαι στην Ελλάδα(λογικό καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των Ρουμάνων είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι). Αξίζει να επισκεφτείς τις εκκλησίες του Αγίου Αντωνίου και του Αγίου Δημητρίου, καθώς και αυτή στης Σταυροπόλεως, η οποία είναι πολύ παλιά και μπορείς να διακρίνεις και ελληνικές επιγραφές. Βγαίνοντας, με κατεύθυνση προς τα αριστερά θα βρεις ένα από τα πιο γνωστά στέκια των ντόπιων για μπυρίτσα και παραδοσιακά πιάτα. Ο μικρός μου λάτρεψε το ‘mitisi’, μία δοκιμή θα σε πείσει! Το όνομα του μαγαζιού είναι CARU CU BERE, και θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις χαλαρή ζωντανή μουσική. Αφού απολαύσαμε το γεύμα μας βολτάραμε τριγύρω για τα απαραίτητα σουβενίρ.
Βγαίνοντας από τη παλιά πόλη και περνώντας απέναντι, μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου και να βγάλεις υπέροχες φωτογραφίες πάνω από τις γέφυρες, αλλά και να περπατήσεις δίπλα στον ποταμό Dambovita. Στο σημείο αυτό υπάρχουν τα διάσημα σιντριβάνια του Βουκουρεστίου που κάθε Παρασκευή βράδυ χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής.
Αν προχωρήσετε προς την βόρεια μεριά, θα αντικρίσετε την Αψίδα του Θριάμβου, που φυσικά θυμίζει το Παρίσι, για αυτό θα έχετε ακούσει πως το Βουκουρέστι λέγεται και το μικρό Παρίσι των Βαλκανίων. Απέναντι υπάρχει το μεγαλύτερο πάρκο, το HERASTRAU PARK, εκεί θα βρεις το μουσείο του Χωριού, το ξακουστό μαγαζί HARD ROCK CAFE , όπου μπορείς να βρεις τα διάσημα μπλουζάκια και να απολαύσεις τον καφέ σου και το φαγητό σου.
Μη παραλείψετε να επισκεφτείτε το παλάτι του λαού, το οποίου είναι εξίσου σημαντικό μέσα και έξω, και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κτίριο στον κόσμο! Στην περιοχή αυτή βρίσκεται και το παλάτι του Τσαουσέσκου, το οποίο αξίζει να επισκεφτείτε επίσης για να αντικρύσετε την απόλυτη χλιδή.
Όποιος φτάνει μέχρι το Βουκουρέστι αξίζει να επισκεφτεί και τα γνωστά σε όλους μας ‘Καρπάθια Όρη’. Ανεβαίνοντας λοιπόν στο ψηλότερο σημείο στην Τρανσυλβανία, συναντήσαμε σπίτια που θυμίζουν τις Άλπεις και έλατα ψηλά. Σταματήσαμε να απολαύσουμε την θεά για λίγο και συνεχίσαμε για την Σινάια για το απίστευτα εντυπωσιακό CASTLE PELES, του ΚΑΡΟΛΟΥ του πρώτου. Συνεχίσαμε το δρόμο μας και φτάσαμε στο χωριό BRAN, πήγαμε εκεί για να απομυθοποιήσουμε την ιστορία του κόμη Δράκουλα. Αν βρεθείτε εκεί μη ξεχάσετε να προμηθευτείτε τα σχετικά souvenir από το χωριό. Το βράδυ γευματίσαμε στο BRASOV και επιστρέψαμε στο Βουκουρέστι.
Η μέρα της επιστροφής μας στη Θεσσαλονίκη έφτασε αλλά ενώ βρισκόμασταν καθοδόν αποφασίσαμε να κάνουμε μια στάση στη Σόφια, Πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, για ξεκούραση και φαγητό. Η βόλτα μας ολοκληρώθηκε με μία βόλτα στο πεζόδρομο και την επίσκεψη μας στη Ρωσική εκκλησία και τον Καθεδρικό ναό.
Τι μας έμεινε από το ταξίδι; Μια γλυκιά ανάμνηση και η επιθυμία να επισκεφτούμε άμεσα τον επόμενο προορισμό μας..
